Podstawą postępowania mającego na celu wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu spadku, zmianie środka zabezpieczenia lub sporządzeniu spisu inwentarza jest postanowienie zaopatrzone z urzędu we wzmiankę o wykonalności. Postanowienie o zabezpieczeniu spadku jest orzeczeniem, od którego przysługuje zażalenie.W każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Postępowanie zabezpieczające ma charakter postępowania pomocniczego w stosunku do postępowania rozpoznawczego oraz postępowania egzekucyjnego. Samodzielność funkcjonalna wyraża się w odrębności funkcji postępowania zabezpieczającego, która polega na udzielaniu ochrony prawnej o tymczasowym (prowizorycznym) charakterze. Postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia może być wydane jeszcze przed wytoczeniem powództwa (złożeniem wniosku o wszczęcie postępowania nieprocesowego) albo już w trakcie postępowania. Zabezpieczenie roszczenia nie wchodzi natomiast w grę po uzyskaniu przez wierzyciela tytułu wykonawczego, gdyż w tym przypadku wierzyciel może już zrealizować swe prawo w drodze egzekucji. Wyjątek musi dotyczyć jednak przypadku, gdy pomimo istnienia tytułu wykonawczego realizacja prawa nie jest jeszcze możliwa. Tak jest w przypadku wyroku zasądzającego świadczenia, których termin wymagalności jeszcze nie nastąpił np. roszczeń alimentacyjnych albo roszczeń o rentę. Roszczenie jest wiarygodne, jeżeli istnieje słuszna podstawa do przypuszczenia, że ono istnieje i jest wymagalne. Dopuszczalne jest zabezpieczenie roszczenia o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez zawieszenie postępowania rejestrowego dotyczącego wpisu zmian na podstawie tej uchwały. Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 21 lipca 2010 r. III CZP 49/2010 Kto może złożyć wniosek o zabezpieczenie Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Przy wyborze sposobu zabezpieczenia sąd uwzględni interesy stron lub uczestników postępowania w takiej mierze, aby uprawnionemu zapewnić należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciążać ponad potrzebę. Uprawdopodobnienie roszczenia oznacza, że uprawniony przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia. Uprawdopodobnienie dotyczy przy tym dwóch aspektów. Odnosi się ono do okoliczności faktycznych, na których opiera się roszczenie i które powinny być przedstawione, a ich istnienie prawdopodobne w świetle dowodów oferowanych przez uprawnionego, jak i do podstawy prawnej roszczenia, która powinna być również prawdopodobna. Granice zabezpieczenia Zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. Reguła, że zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia, wynika z funkcji postępowania zabezpieczającego, która polega na udzielaniu ochrony prawnej o tymczasowym charakterze. Jednak zabezpieczenie w sprawach o alimenty może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo lub okresowo określonej sumy pieniężnej. Chociaż więc brak jest jeszcze zasądzenia alimentów, uprawniony już otrzymuje to, co będzie mu się ewentualnie należeć na podstawie przyszłego wyroku. Zatem nie o zapewnienie wykonalności wyroku tu chodzi, lecz o natychmiastowe, chociaż prowizoryczne zaspokojenie wierzyciela. W sprawach o wydanie nieruchomości wniosek o zabezpieczenie powództwa nie może obejmować żądania wydania części pomieszczeń, gdyż takie zarządzenie tymczasowe zmierzałoby do częściowego zaspokojenia roszczenia. Termin na wniesienie pisma Udzielając zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania w sprawie, sąd wyznacza termin, w którym pismo wszczynające postępowanie powinno być wniesione pod rygorem upadku zabezpieczenia. Termin ten nie może przekraczać dwóch tygodni. W razie odmowy udzielenia zabezpieczenia uprawniony nie jest związany terminem do wniesienia pisma wszczynającego postępowanie i pisma takiego może w ogóle nie wnieść. Sąd właściwy do zabezpieczenia Do udzielenia zabezpieczenia właściwy jest sąd, do którego właściwości należy rozpoznanie sprawy w pierwszej instancji. Jeżeli nie można ustalić takiego sądu, właściwy jest sąd, w którego okręgu ma być wykonane postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia, a z braku tej podstawy lub w przypadku, w którym postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia miałoby być wykonane w okręgach różnych sądów - sąd rejonowy dla m. st. Warszawy. Wniosek o udzielenie zabezpieczenia zgłoszony w toku postępowania rozpoznaje sąd tej instancji, w której toczy się postępowanie, z wyjątkiem przypadku, gdy sądem tym jest Sąd Najwyższy. Wtedy o zabezpieczeniu orzeka sąd pierwszej instancji. Wniosek o udzielenie zabezpieczenia w sprawie o rozwód sąd pierwszej instancji rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego jako przewodniczącego i dwóch ławników. Rozpoznanie wniosku Wniosek o udzielenie zabezpieczenia podlega rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. W sprawie, którą rozpoznaje sąd w składzie trzyosobowym, w przypadku niecierpiącym zwłoki postanowienie w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia może być wydane przez sąd w składzie jednego sędziego. Wymogi formalne wniosku Wniosek o udzielenie zabezpieczenia powinien odpowiadać wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego, a nadto zawierać: 1) wskazanie sposobu zabezpieczenia, a w sprawach o roszczenie pieniężne także wskazanie sumy zabezpieczenia; 2) uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek. Jeżeli wniosek o udzielenie zabezpieczenia złożono przed wszczęciem postępowania, należy nadto zwięźle przedstawić przedmiot sprawy. Suma zabezpieczenia nie może być wyższa od dochodzonego roszczenia liczonego wraz z odsetkami do dnia wydania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia oraz z kosztami wykonania zabezpieczenia. Suma ta może obejmować także przewidywane koszty postępowania. Jeżeli w ramach zabezpieczenia obowiązany składa sumę zabezpieczenia, sumę tę umieszcza się na rachunku depozytowym sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Przepis art. 752 stosuje się odpowiednio. Rozpoznanie wniosku Wniosek o udzielenie zabezpieczenia podlega rozpoznaniu bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy ją wyznaczyć tak, aby rozprawa mogła odbyć się w terminie miesięcznym od dnia wpływu wniosku. Sąd rozpoznaje wniosek o udzielenie zabezpieczenia w jego granicach, biorąc za podstawę orzeczenia materiał zebrany w sprawie. Siedmiodniowy termin instrukcyjny do rozpoznania wniosku o udzielenie zabezpieczenia rozpoczyna swój bieg dopiero wtedy, gdy wniosek o zabezpieczenie został prawidłowo zgłoszony, zatem wolny jest od braków. Jeżeli jest to wniosek złożony w pozwie, obowiązek jego rozpoznania powstaje dopiero z momentem usunięcia braków pozwu, których nieusunięcie zagrożone jest zwrotem pozwu. Kaucja na zabezpieczenie roszczeń Wykonanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia sąd może uzależnić od złożenia przez uprawnionego kaucji na zabezpieczenie roszczeń obowiązanego powstałych w wyniku wykonania postanowienia o zabezpieczeniu. Z kaucji tej będzie przysługiwało obowiązanemu pierwszeństwo zaspokojenia przed innymi należnościami zaraz po kosztach egzekucyjnych. Reguły powyższej nie stosuje się, gdy uprawnionym jest Skarb Państwa oraz w wypadku zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych, o rentę, a także należności pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika. Doręczenie postanowień Postanowienie, w przedmiocie zabezpieczenia, wydane na posiedzeniu niejawnym, a podlegające wykonaniu przez organ egzekucyjny, sąd doręcza tylko uprawnionemu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Doręczenia obowiązanemu dokonuje organ egzekucyjny równocześnie z przystąpieniem do wykonania postanowienia. Obowiązanemu nie doręcza się również zażalenia uprawnionego ani postanowienia sądu drugiej instancji rozstrzygającego o tym zażaleniu. Jeżeli ustanowiono jako zabezpieczenie zarząd nad przedsiębiorstwem lub gospodarstwem rolnym obowiązanego albo zakładem wchodzącym w skład przedsiębiorstwa lub jego częścią albo częścią gospodarstwa rolnego obowiązanego, doręczenia obowiązanemu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia dokonuje zarządca ustanowiony przez sąd. Jeżeli obowiązany odmawia przyjęcia postanowienia albo gdy zarządca jest wprowadzony w zarząd przez komornika, doręczenia postanowienia o zabezpieczeniu dokonuje komornik. Odwołanie Na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie zabezpieczenia przysługuje zażalenie. Uchylenie lub zmiana postanowienia Obowiązany może w każdym czasie żądać uchylenia lub zmiany prawomocnego postanowienia, którym udzielono zabezpieczenia, gdy odpadnie lub zmieni się przyczyna zabezpieczenia. Jeżeli obowiązany złoży na rachunek depozytowy sądu sumę zabezpieczenia żądaną przez uprawnionego we wniosku o udzielenie zabezpieczenia, zabezpieczenie upada. Postanowienie w przedmiocie uchylenia lub ograniczenia zabezpieczenia może zapaść tylko po przeprowadzeniu rozprawy. Wniesienie zażalenia na postanowienie uchylające lub zmieniające postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia wstrzymuje wykonanie postanowienia. Egzekucja Jeżeli postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia podlega wykonaniu w drodze egzekucji, do wykonania tego postanowienia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu egzekucyjnym, z tym jednak, że sąd nadaje postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia klauzulę wykonalności z urzędu. Jeżeli z uwagi na swą treść postanowienie podlega wykonaniu w inny sposób, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące tego sposobu. Podstawą przeprowadzenia postępowania jest wtedy postanowienie zaopatrzone z urzędu przez przewodniczącego we wzmiankę o wykonalności. Jeżeli wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu zostało uzależnione od złożenia przez uprawnionego kaucji na zabezpieczenie roszczeń obowiązanego, powstałych w wyniku wykonania postanowienia o zabezpieczeniu, sąd nadaje mu klauzulę wykonalności albo przewodniczący zaopatruje je we wzmiankę o wykonalności, po złożeniu kaucji. Majątek wspólny małżonków przy zabezpieczeniu Postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia wydane przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim stanowi podstawę do podjęcia czynności związanych z wykonaniem zabezpieczenia na mieniu wchodzącym w skład majątku wspólnego. W terminie tygodnia od dnia dokonania pierwszej czynności związanej z wykonaniem zabezpieczenia małżonek obowiązanego może sprzeciwić się wykonaniu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia, o czym organ wykonujący zabezpieczenie niezwłocznie zawiadamia uprawnionego. Sprzeciw małżonka obowiązanego, nie wstrzymuje wykonania zabezpieczenia. Jeżeli jednak zabezpieczenie prowadzi do zaspokojenia uprawnionego, wstrzymuje się wypłatę pieniędzy uzyskanych w postępowaniu zabezpieczającym. W razie sprzeciwu, uprawniony może w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia, pod rygorem upadku zabezpieczenia w zakresie wykonania na mieniu wchodzącym w skład majątku wspólnego, wystąpić do sądu o nadanie temu postanowieniu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi obowiązanego. Upadek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, następuje również w razie oddalenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności. Upadek zabezpieczenia W razie prawomocnego zwrotu albo odrzucenia pozwu lub wniosku, oddalenia powództwa lub wniosku albo umorzenia postępowania, zabezpieczenie upada. Zabezpieczenie upada również, gdy zostało udzielone przed wszczęciem postępowania, jeżeli uprawniony nie wystąpił we wszczętym postępowaniu w sprawie o całość roszczenia lub też wystąpił o roszczenia inne niż to, które zostało zabezpieczone. Koszty postępowania O kosztach postępowania zabezpieczającego sąd rozstrzyga w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, a o kosztach postępowania zabezpieczającego później powstałych rozstrzyga na wniosek strony sąd, który udzielił zabezpieczenia. Jeżeli postanowienie, w którym udzielono zabezpieczenia, zostało wydane przed wszczęciem postępowania w sprawie, a uprawniony nie zachował wyznaczonego mu terminu do jej wszczęcia, obowiązany może w terminie dwóch tygodni od upływu tego terminu złożyć wniosek o przyznanie mu kosztów. W tym terminie wniosek taki może zgłosić uprawniony, jeżeli nie wytoczył sprawy dlatego, że obowiązany zaspokoił jego roszczenie. Roszczenie o odszkodowanie Jeżeli uprawniony nie wniósł pisma wszczynającego postępowanie w wyznaczonym terminie albo cofnął pozew lub wniosek, jak również gdy pozew lub wniosek zwrócono albo odrzucono albo powództwo bądź wniosek oddalono lub postępowanie umorzono, obowiązanemu przysługuje przeciwko uprawnionemu roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od dnia jego powstania. W przypadku wniesienia skargi kasacyjnej termin, rozpoczyna bieg w dniu prawomocnego zakończenia postępowania wywołanego jej wniesieniem. Uprawnieni, którzy łącznie uzyskali zabezpieczenie, ponoszą solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę. Jeżeli w terminie miesiąca od rozpoczęcia biegu terminu, obowiązany nie wytoczył powództwa, sąd zwraca uprawnionemu, na jego wniosek, kaucję złożoną na zabezpieczenie roszczenia. W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt. Z wyrazami szacunku.W uchwale z 26 lutego 2021 r. Sąd Najwyższy w sprawie III CZP 22/20 orzekł, że zażalenie na postanowienie sądu I instancji w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności rozpoznaje ten sam sąd w składzie trzech sędziów – podkreśla sędzia Barańska-Małuszek i dodaje, że mamy zatem do czynienia z tzw. zażaleniem poziomym.Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktówUregulowanie kontaktówJak wygląda rozprawa? Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktówSprawę wygrywa się dowodamiPostanowienie o zabezpieczeniu kontaktów – Koszty Kiedy postanowienie staje się wykonalne?A co robić, kiedy nie pasują nam określone kontakty? Jak skontrować zapis?Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktówArt. 59815. Sankcja pieniężna za naruszenie obowiązków w przedmiocie kontaktów z dzieckiemArt. 59817. KPCZwrot uprawnionemu do kontaktu z dzieckiem wydatków poniesionych w związku z przygotowaniemJak określić kwotę? Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktów Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktów. Dostałeś postanowienie w zakresie kontaktów? I co dalej? Jeżeli sąd określi twoje kontakty, to musisz zapoznać się z poniższym wpisem, gdyż konsekwencje mogą być bolesne. Zacznijmy od początku. Uregulowanie kontaktów Uregulowanie kontaktów z dzieckiem może nastąpić w trakcie procesu o rozwód. Jeżeli nie było rozwodu i byliście partnerami, kontakty może określić Sąd Rejonowy. W każdym czasie rodzicom przysługuje prawo wszczęcia sprawy o ustalenie kontaktów z dzieckiem. Jeżeli zostały określone i należy je zmienić, możecie to zrobić w każdym momencie. Sprawa o kontakty toczy się w tzw. trybie nieprocesowym. Czy ma to znaczenie? Tak, gdyż postępowanie dowodowe może zostać przeprowadzane przez sąd z urzędu. Jakie są strony w tym postępowaniu? Wnioskodawca i uczestnik postępowania. Jak wygląda rozprawa? Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktów Przed pierwszą rozprawą należy określić swoje stanowisko w sprawie. Sąd na pierwszej rozprawie dąży do tego, aby strony znalazły kompromis – zachęca do mediacji. Informacyjne słuchanie stron nie jest traktowane jako dowód, ale Sąd ma już obraz sytuacji. Następnie rozważa przeprowadzenie dowodu ze świadków. O kolejności przesłuchiwania świadków decyduje sąd. Najpierw zadaje pytania sąd, a później strony. Co, kiedy jest konflikt? Sąd będzie potrzebował opinii psychologów i w tym celu powoła opinię OZSS (Opiniodawczy Zespół Specjalistów Sądowych). Strony i dzieci będą badani. Badaniu podlegają wyłącznie osoby skierowane przez sąd. Badania psychologiczne dzieci odbywają się także bez obecności rodziców. Trwają kilka godzin. Następnie zespół wydaje opinię. Jeżeli nie zgadzamy się z opinią, mamy możliwości składać zarzuty. Po złożeniu zarzutów biegli sporządzają opinię uzupełniającą. Oczywiście to kosztuje i to dość dużo. Dowodem w sprawie jest przesłuchanie stron. Kto i w jakiej kolejności? Zaczynamy od przesłuchania wnioskodawcy, a następnie przechodzimy do uczestnika. Ustalenie kontaktów wiąże się z koniecznością poznania rozkładu dnia czy tygodnia dziecka oraz rodziców. Sprawę wygrywa się dowodami Dowód z dokumentów protokoły z innych spraw dokumenty ze szkoły małoletniego prywatne opinie opinie wychowawcy sms e-mail Pamiętaj – Dowody z zeznań świadków! Kiedy Sąd przeprowadzi wszystkie dowody, mamy końcówkę i wtedy ma miejsce mowa końcowa. Tutaj możemy w sposób swobodny przedstawić argumenty w sprawie. Następnie sąd zamyka rozprawę. Koszty Prawnika Czy drugi rodzić zapłaci za mojego adwokata? Co do zasady w postępowaniu nieprocesowym każdy z uczestników ponosi koszty własnego udziału. art. 520§1 KPC § 1. Każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. § 2. Jeżeli jednak uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników. § 3. Jeżeli interesy uczestników są sprzeczne, sąd może włożyć na uczestnika, którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone, obowiązek zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez innego uczestnika. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio, jeżeli uczestnik postępował niesumiennie lub oczywiście niewłaściwie. Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktów – Koszty Zwróćmy, uwagę, iż Sąd ma możliwość zasądzić koszty. Dlatego w składanych wnioskach zawsze należy domagać się od uczestnika zwrotu kosztów procesu i zastępstwa adwokackiego na rzecz wnioskodawcy. A gdyby stało się inaczej, to trzeba składać zażalenie w zakresie kosztów. Sytuacje należy rozpatrywać indywidualnie, jednakże w wyniku odwołania kilkukrotnie udało się uzyskać pozytywne rozstrzygnięcie. Jeżeli wnioskodawca w całości wygrał sprawę, to zdecydowanie jest to podstawa do orzekania o kosztach postępowania na podstawie art. 520§2 KPC . Kiedy postanowienie staje się wykonalne? Co do zasady, zgodnie z przepisami postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia kontaktów jest wykonalne z chwilą ogłoszenia. Nawet wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia o zabezpieczeniu (patrz Wyjątek art. 742§3 uchylenie i zmiana). A co robić, kiedy nie pasują nam określone kontakty? Chciałabym Wam wspomnieć, iż jest coś takiego jak kontakty zastępcze. Czyli kolokwialnie mówiąc – za nieodbyty kontakt osobie uprawnionej przysługuje prawo do jego „odrobienia”. Niestety, nie mamy żadnych przepisów określających to zdarzenie. Dlatego Sąd musi to zawszeć w postanowieniu. Co, jeżeli spotkanie się nie odbędzie? Wtedy rodzić ma prawo do innego terminu. Ponadto trzeba mieć na uwadze, iż sztuką jest tak skonstruować zapis w postanowieniu, żeby był przejrzysty i zrozumiały. A co, kiedy są problemy w realizacji kontaktów? Masz pracę, która uniemożliwia Ci realizację niniejszych kontaktów? Rozważ żądanie wprowadzenia kontaktów zastępczych! Jak skontrować zapis? Wnoszę o zobowiązanie strony do przestrzegania ustalonych terminów kontaktów oraz do wzajemnego powiadamiania się jeżeli z przyczyn obiektywnych kontakty nie będą mogły się odbyć z odpowiednim wyprzedzeniem. W sytuacji, gdy z przyczyn obiektywnych kontakty w jakimś terminie się nie odbędą, zobowiązać strony do wzajemnego porozumienia się celem uzgodnienia zastępczego terminu do zrealizowania kontaktów w okresie nie dalszym niż 1 miesiące od daty niezrealizowanego kontaktu. Nie masz takiego zapisu? Spokojnie, zawsze można to zmienić. Opłata sądowa od wniosku o zmianę postanowienia wynosi jedynie 100 zł. A co, kiedy drugi z rodziców nie wydaje dziecka i nie realizuje kontaktów? Rodzic odmawiał prawa do kontaktów drugiemu z rodziców powołując się na to, że dziecko po prostu nie chce? Spokojnie, to częsty argument. I mało skuteczny. Najczęściej dochodzi do sytuacji, kiedy to matka sprawuje pieczę nad dzieckiem. Sądy znają bardzo dobrze te argumenty. Nie są one skuteczne. Rodzice zobowiązani są do wydania i przygotowania małoletniego do kontaktu. Mówię z doświadczenia. Sądy nie chcą nawet słuchać, kiedy matka twierdzi, że to dziecko odmawia kontaktów. Dziecko Ciebie wychowuje czy Ty dziecko? Trzeba wejść tutaj troszkę w psychologię. Ustalić, dlaczego tak jest i co zrobić, żeby to zmienić. Dziecko bardzo często odrzuca jednego rodzica na rzecz drugiego (konflikt lojalnościowy). Dlatego Sądy w tym zakresie w większości miast są zgodne – matka ma obowiązek przygotować dziecko do kontaktów. „Artykuł na gdzie opowiadam o alienacji rodzicielskiej – zachęcam do lektury! „ Ostatnio, kiedy Sąd złożył wniosek o opinię do OZSS, wprost zadał pytanie biegłym – czy matka indukuje dziecku niechętny stosunek do realizacji kontaktów? OZSS takie zachowania bada i analizuje. Dla Sądu najważniejsze jest dobro małoletniego. Postanowienie o zabezpieczeniu kontaktów Co, kiedy rodzic nie wydaje dziecka? W pierwszej kolejności złóż wniosek o zagrożenie nakazaniem zapłaty. Czeka cię drugi etap – już postępowanie egzekucyjne – art. 59816 – nakazanie zapłaty. Wtedy składamy wniosek o nakazanie zapłaty (musimy mieć tytuł wykonawczy). Pamiętaj – ta sama sygnatura. Tak, po prostu składamy wniosek o zapłatę na podstawie tego pierwszego postępowania. Art. 59815. Sankcja pieniężna za naruszenie obowiązków w przedmiocie kontaktów z dzieckiem – Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego § 1. Jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku. § 2. Jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, stosując odpowiednio przepis § 1. Art. 59817. KPC Zwrot uprawnionemu do kontaktu z dzieckiem wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem § 1. Jeżeli do kontaktu nie doszło wskutek niewykonania lub niewłaściwego wykonania przez osobę, pod której pieczą dziecko pozostaje, obowiązków wynikających z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy przyzna od tej osoby uprawnionemu do kontaktu zwrot jego uzasadnionych wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem kontaktu, w tym kosztów, o których mowa w art. 5821 ustalenie kontaktów z dzieckiem przez sąd opiekuńczy § 2 pkt 1. Dla przykładu są to koszty dojazdu. Jakie kwoty sąd zasądza za utrudnianie kontaktów? Dość duże, dla przykładu zł. Oczywiście wszystko zależy od indywidualnej sytuacji. Jak określić kwotę? Określenie wysokości żądanej kwoty z tytułu niezrealizowania kontaktu z dzieckiem to dość duży problem. Pierwsze pytanie – jaka jest sytuacja materialna? A jakie są możliwości zarobkowe? Trzeba to ustalić. Sam przepis wprost mówi, iż kierujemy się tym, jaka jest sytuacja majątkową osoby zobowiązanej. Rozprawa o kontakty. O co pyta Sąd? Kontakty z dziećmi
I. zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie I, nadając mu brzmienie: „udzielić zabezpieczenia roszczenia o alimenty na czas trwania procesu poprzez zobowiązanie pozwanego A. B. (1) do przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb małoletnich dzieci poprzez łożenie kwot po 350 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych 00/100) miesięcznie
Sygn. akt I ACz /18P O S T A N O W I E N I EDnia 24 października 2018 Apelacyjny w Białymstoku Wydział I Cywilny w składzie następującym: Przewodniczący : SSA MSędziowie : SA ESA Dpo rozpoznaniu w dniu 24 października 2018 posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Eprzeciwko Po rozwód i alimentyna skutek zażalenia pozwanegona postanowienie Sądu Okręgowego w Białymstokuz dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt I C /18 p o s t a n a w i a :oddalić Z A S A D N I E N I EPostanowieniem z dnia 24 kwietnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Białymstoku na czas trwania postępowania o rozwód zabezpieczył roszczenia alimentacyjne małoletniej córki stron w ten sposób, że zobowiązał pozwanego P do łożenia tytułem alimentów na rzecz N kwotę 700 zł miesięcznie, płatnych do 10-go każdego miesiąca, do rąk powódki E, jako przedstawicielki ustawowej małoletniej, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, oddalając jednocześnie wniosek w pozostałym ustalił, że strony zawarły związek małżeński w dniu 11 stycznia 2014 r. i mają małoletnią córkę Ninę, ur. 19 czerwca 2014 r. Małżonkowie nie mieszkają wspólnie. Aktualnie całkowity ciężar wychowania małoletniej oraz dbałości o zaspokojenie jej podstawowych potrzeb spoczywa na matce, która jest zatrudniona w Powszechnej Spółdzielni Spożywców „S” w Białymstoku na stanowisku sprzedawcy z miesięcznym wynagrodzeniem zł. Na jej utrzymaniu pozostaje również małoletnia córka z pierwszego związku, 10-letnia J, uczęszczająca do Szkoły Podstawowej; otrzymuje alimenty na dziecko w wysokości 660 zł, w pozostałym zakresie samodzielnie pokrywa wydatki. Zajmują mieszkanie otrzymane przez powódkę w drodze umowy darowizny od jej rodziców, korzystają również z ich pomocy materialnej w wysokości 300 zł miesięcznie. Pozwany nie partycypuje w wydatkach na małoletnią N, nie łoży na zaspokojenie jej bieżących potrzeb, utrzymuje z córką wyłącznie okazjonalny kontakt. Pozostaje zatrudniony w firmie swojego ojca – K, pr
Postanowienie o zabezpieczeniu spadku oraz zmianie środka zabezpieczenia podlega wykonaniu z chwilą jego wydania. Na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia spadku przysługuje zażalenie. Sąd pierwszej instancji może wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia.
31 maja, 2017 przez Lukasz Raczynski Podczas prowadzenia działalności gospodarczej zawsze istnieje ryzyko, że kontrahent okaże się niewypłacalny. Polski system prawny zawiera szereg unormowań, pozwalających na zabezpieczenie swoich roszczeń już na etapie zawierania umowy, np. poprzez możliwość zabezpieczenia roszczenia hipoteką, zastawem bądź wekslem. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy samo zabezpieczenie umowne nie okaże się wystarczające. Dłużnik w trakcie procesu może pozbywać się przedmiotów wchodzących w skład jego majątku lub je ukrywać, co w przyszłości będzie skutkować bezskutecznością postępowania egzekucyjnego. Prawodawca ustanowił jednak kolejną instytucję, dzięki której dochodzenie roszczenia przez wierzyciela może okazać się skuteczne przynajmniej w części. Instytucją tą jest uregulowane w Kodeksie postępowania cywilnego (dalej: zabezpieczenie. Każda strona lub uczestnik postępowania może żądać udzielenia zabezpieczenia, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia (art. 7301 § 1 Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie (art. 7301 § 2 Aby uzyskać zabezpieczenie, należy złożyć we właściwym sądzie wniosek o udzielenie zabezpieczenia. Sąd udzieli zabezpieczenia w formie postanowienia, o ile zostaną spełnione ustawowe przesłanki jego udzielenia. Z punktu widzenia zarówno obowiązanego, jak i uprawnionego istotną kwestią są przysługujące od tego postanowienia środki odwoławcze. Zgodnie z dyspozycją art. 741 od postanowienia sądu pierwszej instancji w przedmiocie zabezpieczenia przysługuje zażalenie. Obie strony postępowania mogą wnieść do sądu drugiej instancji zażalenie na zasadach ogólnych, tj. uregulowanych w art. 394 i następnych. Zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów. Termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy i liczy się od dnia doręczenia postanowienia. Z perspektywy uprawnionego istotne jest, że postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia, wydane na posiedzeniu niejawnym, a podlegające wykonaniu przez organ egzekucyjny, sąd doręcza tylko uprawnionemu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Doręczenia obowiązanemu dokonuje organ egzekucyjny równocześnie z przystąpieniem do wykonania postanowienia, czyli np. w chwili zajęcia rachunków bankowych. W taki wypadkach obowiązanemu nie doręcza się również zażalenia uprawnionego ani postanowienia sądu drugiej instancji rozstrzygającego o tym zażaleniu. Dzięki takiej procedurze doręczeniowej obowiązany nie dowiaduje się o działaniach uprawnionego zmierzających do uzyskania zabezpieczenia aż do momentu przystąpienia przez komornika do wykonania zabezpieczenia. Stwarza to możliwość zajęcia majątku obowiązanego w stanie nieuszczuplonym i pozwalającym na skuteczną egzekucję po uzyskaniu tytułu wykonawczego. Przepis art. 741 wyraźnie stanowi, że zażalenie przysługuje od postanowienia sądu w przedmiocie zabezpieczenia. Językowa wykładnia tego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że zażalenie na zarządzenia przewodniczącego w przedmiocie zabezpieczenia nie przysługuje żaden środek odwoławczy. Należy zauważyć, że art. 13 § 2 dopuszcza odpowiednie stosowanie przepisów o procesie do innych rodzajów postępowań unormowanych w chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Przepis ten analizowany w związku z art. 394 § 1 pozwala wnieść zażalenie na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie zabezpieczenia. Potwierdza to Uchwała Sądu Najwyższego: „Na zarządzenie przewodniczącego w sądzie pierwszej instancji o zwrocie wniosku o udzielenie zabezpieczenia przysługuje zażalenie (…)Trudno zgodzić się z poglądem, że art. 741 określa wszystkie przypadki dopuszczalności zażalenia w postępowaniu zabezpieczającym. (…) Jakkolwiek art. 394 § 1 pkt 1 traktuje wyraźnie o zwrocie pozwu, nie wyłącza to możliwości jego odpowiedniego zastosowania, przez odesłanie zawarte w art. 13 § 2 do zarządzenia o zwrocie wniosku o udzielenie zabezpieczenia” (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 2008 r., sygn. akt III CZP 65/08). Należy podkreślić, że zażalenie jest jedynym środkiem odwoławczym przysługującym od postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia. Od postanowienia wydanego przez sąd drugiej instancji na zażalenie na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia oraz na zarządzenie w przedmiocie zabezpieczenia nie przysługuje skarga kasacyjna. Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, który przysługuje jedynie w wypadkach wyraźnie wskazanych w ustawie. W myśl art. 3981 § 1 skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie. Aktualna linia orzecznicza Sądu Najwyższego w kwestii dopuszczalności skargi kasacyjnej przyjmuje, że katalog spraw, w których skarga kasacyjna jest dopuszczalna, wskazany w art. 3981 § 1 jest zamknięty. Zatem przepis ten nie przewiduje możliwości wniesienia skargi kasacyjnej na postanowienie ani zarządzenie w przedmiocie zabezpieczenia, wydane przez sąd drugiej instancji. Ponadto, postanowienie na zażalenie na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia oraz na zarządzenie w przedmiocie zabezpieczenia nie stanowi postanowienia kończącego postępowania w sprawie w rozumieniu art. 3981 § 1 albowiem rozstrzyga kwestię incydentalną. Kończy jedynie etap postępowania w sprawie, związany z wnioskiem o dokonanie zabezpieczenia (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. akt I CZ 1/13). Z powyższych rozważań wynika, że w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia dopuszczalne jest tylko wniesienie zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji a także na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia. Stronom nie przysługuje skarga kasacyjna od orzeczeń wydanych w drugiej instancji. Mimo, że katalog środków odwoławczych jest ograniczony, obowiązujące prawo pozwala na ewentualne zaskarżanie niekorzystnych dla wierzycieli orzeczeń w przedmiocie zabezpieczenia. Komentarze |0| Legenda *) Pola oznaczone gwiazdką są wymagane **) Możesz używać tych znaczników i atrybutów HTML:wydane postanowienie o zabezpieczeniu wykonania orzeczenia na mieniu podejrzanego. Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2013 r. prokurator odmówił uwzględnienia wniosku obrońcy podejrzanego o uchylenie zabezpieczenia majątkowego. Podejrzany wniósł do Sądu Rejonowego w G. zażalenie na toZawartość1 Co to jest zabezpieczenie majątkowe w przypadku sprawy karnej2 W jakich rodzajach spraw karnych stosuje się zabezpieczenie majątkowe 3 Co uzasadnia zastosowanie zabezpieczenia majątkowego w postępowaniu karnym4 Czyje mienie może zostać objęte zabezpieczeniem majątkowym w postępowaniu karnym5 Uchylenie zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej lub jego upadek6 Sposoby wykonania zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej 7 Kto decyduje o stosowaniu zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej8 Zaskarżalność postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym w postępowaniu karnym9 Wymogi formalne postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym w sprawie karnej10 Jak wykonuje się postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym w postępowaniu karnym11 Ochrona właścicieli pokrzywdzonych wykonaniem zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej12 Tymczasowe zajęcie mienia ruchomego w sprawie karnej13 Wparcie Kancelarii w sprawach, w których zastosowano zabezpieczenie majątkowe Co to jest zabezpieczenie majątkowe w przypadku sprawy karnej Celem postępowania karnego jest znalezienie sprawcy przestępstwa i pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej. W praktyce niejednokrotnie już w na wstępie śledztwa dochodzi do sytuacji, w której prokurator ingeruje również w majątek podejrzanego, dokonując zabezpieczenia na jego mieniu. Dzieje się tak, ponieważ wyrok, który ma zapaść w przyszłości, może dotyczyć kwestii majątkowych, w tym w szczególności konieczności poniesienia przez podejrzanego finansowych konsekwencji swoich czynów. Aby zatem zapewnić rzeczywistą realizację wyroku, nieodzowne może się okazać zastosowanie już na wcześniejszym etapie sprawy zabezpieczenia majątkowego. W jakich rodzajach spraw karnych stosuje się zabezpieczenie majątkowe Nie w każdej sprawie będzie potrzebne zastosowanie zabezpieczenia majątkowego. Możliwość jego stosowania dotyczy bowiem jedynie tych spraw, w których sąd może orzec grzywnę, świadczenie pieniężne, przepadek, środek kompensacyjny lub zwrot osiągniętej korzyści majątkowej lub jej równowartości. Chodzi zatem o sprawy, w których oskarżony musi uiścić orzeczoną wyrokiem sądu karę grzywny, bądź zasądzone dodatkowo przez sąd świadczenie pieniężne. Pokrzywdzony przestępstwem może również wystąpić do sądu o orzeczenie tzw. środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Taki obowiązek określany jest kwotowo, a jego wykonanie (czyli zapłacenie określonej kwoty pieniężnej przez oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego) może być zapewnione właśnie poprzez zastosowanie zabezpieczenia na mieniu oskarżonego. Przepadek orzeka się natomiast co do zasady w zakresie przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, bądź też w zakresie równowartości tychże przedmiotów. Celem zabezpieczenia może być również zapewnienie wykonania po wydaniu wyroku zwrotu osiągniętej korzyści majątkowej lub jej równowartości. Co uzasadnia zastosowanie zabezpieczenia majątkowego w postępowaniu karnym Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że przepisy Kodeksu postępowania karnego ograniczają możliwość zastosowania zabezpieczenia majątkowego jedynie do tych sytuacji, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że bez takiego zabezpieczenia wykonanie orzeczenia będzie niemożliwe albo znacznie utrudnione. Nie w każdej zatem sprawie, gdzie na przykład podejrzanemu grozi kara grzywny lub będzie się on musiał liczyć z obowiązkiem naprawienia szkody, zasadne jest stosowanie zabezpieczenia majątkowego. Jak słusznie podkreśla się z orzecznictwie: „Zabezpieczenie majątkowe powinno być stosowane jedynie wtedy, gdy konkretne okoliczności wskazują, że wykonanie orzeczonych w przyszłości kary i środków karnych lub egzekucji zasądzonego odszkodowania jest zagrożone i wymaga zabezpieczenia przed działaniami oskarżonych, które mogą doprowadzić do uszczuplenia ich majątku lub jego ukrycia. Jednakże gdy oskarżeni w trakcie toczącego się przeciwko nim postępowania pomnażają swój majątek, nie ukrywają tego faktu, wskazując również na nieznane organowi postępowania składniki majątku odrębnego, potwierdzają, iż wykonanie orzeczonych w przyszłości kar grzywny, środków karnych lub egzekucji zasądzonego odszkodowania nie jest zagrożone” (zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia r., II AKz 588/13, LEX nr 1422309). Czyje mienie może zostać objęte zabezpieczeniem majątkowym w postępowaniu karnym Z oczywistych względów zabezpieczenie majątkowe dotyczy przede wszystkim mienia samego sprawcy czynu. Jednakże wyjątkowo w pewnych przypadkach zabezpieczeniem może zostać objęte również mienie, niebędące już własnością podejrzanego. W szczególności dotyczy to korzyści uzyskanej z popełnienia przestępstwa, przeniesionej następnie na osobę trzecią. Uchylenie zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej lub jego upadek Jak wcześniej wskazano, zabezpieczenie majątkowe spełnia bardzo konkretną funkcję – gwarantuje bowiem rzeczywistą realizację orzeczenia, które ma być wydanie w nieokreślonej przyszłości, w sytuacji gdy pojawiają się uzasadnione obawy, czy aby będzie to możliwe. Z powyższych względów oczywista zdaje się być regulacja prawna nakazująca niezwłocznie uchylić zabezpieczenie majątkowe w całości lub w części, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których zostało ono zastosowane, bądź też gdy powstaną przyczyny uzasadniające jego uchylenie. Trzeba również pamiętać, że w określonych sytuacjach sprawa karna może się zakończyć również w ten sposób, że wobec podejrzanego ostatecznie nie zostanie orzeczona kara grzywny lub inne środki uzasadniające zastosowanie zabezpieczenia majątkowego. Zabezpieczenie w takiej sytuacji upada. Jeżeli jednak przed upływem 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie karnej powództwo o takie roszczenia jak np. naprawienie szkody zostanie wytoczone przed sąd cywilny, zabezpieczenie pozostanie w mocy, chyba że w postępowaniu cywilnym sąd zdecyduje inaczej. Sposoby wykonania zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej W zakresie sposobów realizacji zabezpieczenia majątkowego przepisy procedury karnej odsyłają do właściwych regulacji Kodeksu postępowania cywilnego. Wśród typowych sposobów zabezpieczenia majątkowego należy więc wymienić – zajęcie ruchomości, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z rachunku bankowego albo innej wierzytelności lub innego prawa majątkowego; – obciążenie nieruchomości obowiązanego hipoteką przymusową; – ustanowienie zakazu zbywania lub obciążania nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej lub której księga wieczysta zaginęła lub uległa zniszczeniu; – ustanowienie zakazu zbywania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Warto również zaznaczyć, że w 2017 r. poprzez nowelizację Kodeksu postępowania karnego wprost wprowadzono możliwość zabezpieczenia majątkowego poprzez ustanowienie przymusowego zarządu przedsiębiorstwa i wyznaczenie zarządcy. Kto decyduje o stosowaniu zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej W toku śledztwa lub dochodzenia organem kompetentnym do wydania postanowienia o zastosowaniu zabezpieczenia majątkowego jest prokurator. Na dalszym etapie sprawy, po wniesieniu aktu oskarżenia, decyduje o tym sąd rozpoznający sprawę. Zaskarżalność postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym w postępowaniu karnym Z uwagi na praktyczne skutki stosowania zabezpieczenia majątkowego, w tym w szczególności znaczną ingerencję w sferę majątkową osoby objętej zabezpieczeniem, ustawodawca zdecydował o zaskarżalności takiej decyzji. Na postanowienie wydane przez prokuratora służy zażalenie do sądu. Gdy postanowienie zostało wydane na etapie sprawy sądowej, zażalenie będzie rozpoznane przez sąd II instancji. W zażaleniu podnieść można zarzuty celujące w brak zasadności stosowania zabezpieczenia majątkowego, w szczególności brak uzasadnionej obawy, że wykonanie orzeczenia będzie niemożliwe albo znacznie utrudnione. Niezależnie od tego można również wskazywać na uchybienia formalne zaistniałe w toku wydawania decyzji o zabezpieczeniu. Wymogi formalne postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym w sprawie karnej W postanowieniu o zabezpieczeniu majątkowym w sprawie karnej określa się kwotowo zakres i sposób zabezpieczenia, przy uwzględnieniu rozmiaru możliwej do orzeczenia w okolicznościach danej sprawy grzywny, środków karnych, przepadku lub środków kompensacyjnych. Pamiętać należy, że rozmiar zabezpieczenia powinien odpowiadać jedynie potrzebom tego, co ma zabezpieczać. Wyjątkowo wymóg kwotowego określenia zabezpieczenia nie dotyczy zabezpieczenia na zajętym przedmiocie podlegającym przepadkowi, jako pochodzącym bezpośrednio z przestępstwa lub służącym albo przeznaczonym do jego popełnienia. Jak wykonuje się postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym w postępowaniu karnym Postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym z chwilą wydania stanowi tytuł wykonawczy. Oznacza to, że może być w sposób przymusowy wykonane przez komornika. Czynności egzekucyjne nie są oczywiście konieczne, jeżeli zabezpieczenie dotyczy rzeczy, w których posiadaniu organ już się znajduje. Dotyczy to sytuacji, gdzie dany przedmiot został dobrowolnie wydany lub też zatrzymany w toku czynności w sprawie. Ochrona właścicieli pokrzywdzonych wykonaniem zabezpieczenia majątkowego w sprawie karnej Jak już wcześniej wskazano, w szczególnych sytuacjach zabezpieczeniem może zostać objęty przedmiot, który nie jest własnością sprawcy zarzucanego czynu. Właściciel takiego przedmiotu nie pozostaje jednak w takiej sytuacji bez ochrony prawnej. Osoba czująca się pokrzywdzoną dokonanym zabezpieczeniem może bowiem wystąpić z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o ustalenie, że mienie lub jego część nie podlega przepadkowi. Do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia takiej sprawy postępowanie egzekucyjne będzie zawieszone. Tymczasowe zajęcie mienia ruchomego w sprawie karnej Wyjątkowo zabezpieczenia można dokonać również jeszcze przed czynnością postawienia zarzutu sprawcy czynu. Policja może bowiem dokonać tzw. tymczasowego zajęcia mienia ruchomego osoby podejrzanej, jeżeli zachodzi obawa usunięcia tego mienia. Takie tymczasowe zajęcie upada, jeżeli w ciągu 7 dni od daty jego dokonania nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym, które może być wydane jedynie wobec osoby, której uprzednio przedstawiono zarzut, a zatem mającej status podejrzanego. Wparcie Kancelarii w sprawach, w których zastosowano zabezpieczenie majątkowe Zawsze warto, aby osoba, której mienie zostało zabezpieczone skontaktowała się z prawnikiem. Może się bowiem okazać, że nie ma podstaw do zajęcia określonego przedmiotu, a czasami wręcz w ogóle brak podstaw do stosowania zabezpieczenia majątkowego. Warto o tym pamiętać tym bardziej, że zabezpieczenie majątkowego podlega kontroli sądowej.9b7d.
